Kabeh Pasti Ana Dalan



Kabeh Pasti Ana Dalan
Dening Kharisma Amalia 

“Aduh, kepriye iki minggu ngarep ana tes fisika.Aku ora bisa materi kuwi” sambate Ani.
“Aku ya ora bisa nggambar kanggo tes sesuk.“Bunga uga nimbali Ani marang sambatane.
“Yowis yowis, mengko aku bakal ngajari awakmu fisika kanggo tes minggu ngarep.Mengko awakmu teka menyang omahku wae.Awake sinau bareng-bareng.” Jawabe Chika menehi solusi. “Nanging, awakmu uga kudu nguruki aku lan Bunga kepriye carane nggambar sing bener.”
“Iya iya, suwun Chik.Mengko aku bakal nguruki awakmu karo Bunga.Nanging, saiki aku luwe, ayo menyang kantin disek.”
“Ayo An, aku yo luwe.”Bunga banjur ngadeg ndisiki kancane.
Ing meja kantin wis ana seporsi bakso, 3 bakpao ijo, es jeruk lan es the kang diduweni Anil an seporsi bubur ayam, seporsi mie ayam, es jeruk lan banyu putih kang diduweni Bunga. Chika dhewe pesen sego pecel, 3 bakpao ijo, 2 roti isi lane s the.Meja kuwi dumadakan kebek mung diisi karo 3 bocah. Sabendinane bocah-bocah kuwi mesti pesen panganan sing akeh. Amarga 3 bocah kuwi nduweni awak sing lemu. Akeh bocah liyane sing padha nyeluk gajah abo, utawa buto ijo saben Chika mlaku bareng kancane. Nanging 3 bocah iki ora tau nggatekake lan ngrungokna. Bocah-bocah kuwi wis mempan lan ora tau ngamuk.
            Sawise mulih sekolah, Chika ningali ibune ing dapur lagi nyiapakake panganan kanggo Chika lan Bapak. Ketepakan panganan kuwi sing disenengi banget karo Chika. Banjur Chika langsung mblayu nang meja makan lan njupuk piring sing langsung kebek karo sego lan semur daging. Saben ibune Chika nyiapno semur daging, Chika bisa mangan nganti nambah 3 piring. Ditambah maneh, bapake Chika mesti menehi permen lan coklat uga kabeh panganan sing dipingini Chika teko Chika isih cilik. Ora salah yen saiki Chika nduweni awak sing lemu. Nanging Chika ora tau ngerasa minder karo awake kuwi, padahal bapak lan ibune nduweni awak sing apik, sing ideal. Bapak lan ibu uga ora tau nyeneni uawa ngelarang Chika nglakokake apa sing disenengi karo anake kuwi.
            Isuke Chika banjur muring-muring lan menggeh-menggeh amarga dheweke wis tahan napas suwe. Gara-gara ora bisa ngancingake rok seragame sing atene digawe.
“Huaaaaaaaaaaa…… Yaapa iki? Kesel aku! Yen ngene terus mengko aku bisa telat nang sekolah. Kenapa coba rok iki wis ora cukup tak gawe. Kayake rok iki yo isih anyar. Winginane ae ibu wis pesen rok sing gedhe kanggo aku, mosok iya saiki wis gk cukup. Mosok iya aku gak melbu sekolah mung gara-gara rok ing ora cukup.”
            Chika tetep nyoba ngancingake rok sekolahe kuwi nganthi ibune wis ana ing mburine.
“Kenapa tho nduk? Isuk-isuk ngene kok yo wis muring-muring ae?” Pitakonane ibu nganthi sabar.
“Iki lho bu, rok kula kang enggal wis mboten cekap.”
“Kok bisa ya nduk? Kayake rok kuwi yo wis gedhe seh? Ojok-ojok awakmu tambah lemu ya nduk?”
“Mosok sih bu?Kayake winginane kula isih 56kg.”
“Mengko coba awakmu timbang maneh.Jare ibu awakmu bener tambah lemu.Yowislah kene tak benakno awakmu mangano ae.Ibu wis nyiapakake sego goreng sosis senenganmu.”
“Inggih bu.”
Chika banjur semangat lan mblayu marang meja makan. Nanging dheweke isih kepikiran marang bobote sing kayake beneran nambah. Mulane dheweke pingin njupuk sego saakeh-akehe nanging dheweke kepikiran marang bobote.Akhire Chika mung njupuk sego separo porsine.
 “Iki nduk, rok’e wis mari.”
“Inggih bu, matur nuwun.”
“Iyo nduk.Loh kok awakmu mangan mung setitik nduk? Gak kaya biasane, ana apa?”
“mboten bu, ora napa-napa” apuse Chika.
Ing sekolah, Chika crita-crita marang Ani lan Bunga ngenani kedadean isuk mau sinambi ngenteni bel mlebu.
“Kepriye iki rek? Rokku sing anyar wis ora cukup maneh. Mosok iya bobotku nambah seh?Kayake wingi bobotku mung 56kg. Duh, kayake aku wis kudu mulai diet deh.”
“Duh, lapo seh Chik diet-diet barang. Halah gausah wes.” Jawabe Ani sing ora setuju karo pengene Chika.
“Iya Chik. Lapo seh diet?Awakmu iku wis apik kaya ngene. Apa awakmu gelem dadi kuru kaya arek-arek kuwi? Kaya ora mangan setaun ae.” Nyatane Bunga uga ora setuju karo idene Chika.
“Tapi mengko yen aku beneran tambah lemu piye?”
“Halah gausa bingung. Aja dipikir wis. Urip digawe nyante ae.” Jawabe Bunga.
“Iya. Urip iku digawe seneng aja digawe susah.” Jawabe Ani nyepelekake.
“Tapi aku” *kriiiiiiiiing…..* Gurung mari Chika crita karo kancane bel sekolah wis muni lan Bu Rini wis mlebu kelas.
“Sugeng enjing” Sapane Bu Rini guru biologi kuwi.
“Sugeng enjing bu”
“Saiki kita bakal sinanu ngenani kandungan gizi. Sapa sing ngerti apa iku kandungan gizi kuwi?”
Chika banjur ngangkat tangane lan njawab pitakonane gurune kuwi, “Kula bu. Kandungan gizi kuwi kayata karbohidrat, vitamin, protein, banyu, lan lemak sing kabehe dibutuhkake marang manungsa bu.”
“Iya bener Chika. Saiki sapa sing ngerti jumlah kandungan gizi sing dibutuhkake marang manungsa?”
Chika banjur ngangkat tangane maneh amarga kepingin njawab pitakonane gurune. “Iya Chika?”
“Kandungan gizi sing dibutuhkake marang manungsa iku kudu seimbang bu. Nanging kandungan banyu kuwi sing paling akeh dibutuhkake karo manungsa bu.”
“Iya Chika bener kuwi. Kandungan banyu iku kandungan sing paling akeh dibutuhkake karo manungsa amarga 60% awake manungsa kasusun marang banyu.”
“Bu, kepriye yen kandungan gizi sing mlebu ora seimbang?” pitakone Bunga.
“Yen kandungan gizi sing mlebu kuwi ora seimbang, bakal nimbulkake penyakit. Misale yen awake keleben kandungan gula, kita bias kenek diabetes. Yen kita keleben kandungan karbohidrat, kita bakal kenek obesitas, diabetes, lan jantung. Makane iku, kita kudu bisa pinter-pinter ngatur pola mangane awake.Supaya kita ora gampang kenek penyakit.”
            Chika sing ngrungokake apa sing diomongi karo Bu Rini langsung ngerasa kesindir. Chika banjur kelingan maneh marang masalah rok’e isuk mau.
            Sawise mulih sekolah, Chika mangan bareng ibu lan bapake kaya biasane. Bapak akeh crita ngenani almarhum mbahne Chika. Bapak uga crita yen mbah kung’e kuwi seda amarga diabetes lan hipertensi. Iku berarti bapak utawa Chika nduweni kemungkinan penyakit turunan kuwi, yaiku diabetes. Sawise mangan, Chika banjur nang kamare ngerjakno pr sing diwenehi dina iki. Nanging Chika isih kepikiran marang apa sing wis dicritakake bapak.
            Mengko mulih sekolah, Chika lan kanca-kancane badhe nyambangi Indri kanca kelase ing rumah sakit. Indri kuwi uga bocah sing nduweni awak lemu kaya Ani, Bunga lan Chika. Dumadakan, Indri nduweni penyakit diabetes lan hipertensi. Padahal awake Indri kuwi luwih cilik teka Ani, Bunga lanChika.
“Rek, aku wedi.” Jarene Chika.
“Awakmu wedi kenapa tha Chik?” pitakone Bunga.
“Aku wedi yen mengko aku bakal padha karo Indri.” Ora ana sing njawab Chika. Kabeh kancane padha meneng.
Ora suwe Ani banjur njawabi Chika. “Sebenere aku uga wedi Chik. Indri kuwi awake luwih cilik saka awak dewe. Nanging Indri bisa nduwe penyakit diabetes lan hipertensi.Trus kita yaapa? Kita nduweni awak sing luwih lemu.”
“Iya An, iku sing tak pikirno saiki. Aku gak gelem nduwe penyakit diabetes lan hipertensi kaya Indri. Aku iki isih cilik, masak iya wis penyakiten. Ditambah maneh mbah kung ku iku seda amarga diabetes lan hipertensi. Duuuuh tambah wedi ae aku iki.”
“Aku uga wedi yen sik cilik wis penyakiten. Trus apa sing kudu dilakokake saiki?” Jawabe Bunga sing meneng ae mulai mau.
“Gak ana cara liane maneh An, Bung. Saiki yen awake pancen kepingin ngindari penyakit kuwi, gelem gak gelem kudu mulai ngurangi mangan lan sregep olahraga.” Usule Chika.
“Maksudmu diet???” Pitakone Ani lan Bunga bebarengan.
“Iya rek.”
“Tapi….”
“Wis talah.Ora apa-apa.Kita mulai ngurangi mangan titik-titik wae. Yen awake pancen niat, awake pasti bias kuru. Apa maneh awake padha diet bareng-bareng.” Jawabe Chika ngelegokake kancane.
“Yawis lah Chik.Aku ngono melu awakmu wae. Aku percaya karo sahabatku.” Senyume Bunga.
“Aku… aku… aku… uga percaya karo awakmu Chik. Hahahahaha…..” Bocah telu kuwi padha ngguyu bareng lan padha janji yen bocah-bocah kuwi bakal nglakokake diet kanthi oleh kasil.
            Ing awal-awal diet, bocah telu kuwi padha akeh sambat.Malahan Bunga uga sempet mangan karo ndelek. Nanging, sawise 2 wulan bocah telu kuwi wis padha oleh kasile dhewe-dhewe. Chika kasil nurunake bobote nganthi 10kg.Ani kasil nurunake bobote nganthi 11kg.Lan Bunga kasil nurunake bobote nganthi 9kg.bocah telu kuwi saiki senajan dadi bocah-bocah sing ayu rupane lan sehat ragane.

Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

Kanca Lan "Kanca"

KANCA LAN “KANCA” DENING : EVITA SAFITRI             Ing sawijining dina urip bocah wadon kang jumlahe ana 6. Jenenge Rena, Safa,Tari,Kila,Via lan Tria. Kabeh bocah iki ben ana ing sekolah mesti bareng. Ing kantin bareng, ngumpul ya bareng, rasae wis kaya lem sing reket banget marang kertase. Rena iku bocah wadon sing nduweni sifat rada ora jelas, maksude ora jelas ning kene iki yaiku tingkat emosi ne berubah ubah, nanging kelebihane Rena iki pinter banget ing pelajaran matematika. Ingkang kaloro yaiku Safa. Safa yaiku bocah wadon kang apik pendiriane, dheweke ya dadi panggonan curhatan saka kanca-kancane. Lanjute yaiku Tari, bocah wadon iki nduweni sifat kang egois banget , yen wis nduweni kanca anyar dheweke gampang nglalikna kanca lawase, nanging dheweke pinter lan gampang tersinggung. Ingkang bocah wadon kepapat jenenge Kila, Kila iki ya meh padha sifate karo Tari, ananging dheweke pinter banget ing pelajaran matema...
Baca selengkapnya

Salah Kaprah

SALAH KAPRAH DENING : Galang Dwi Destanto “he Jak, rene loh ambe aku ngopi bareng, kene loh”. Celuk Indra menyang Jaka sing ana ndek sebrang dalan. Jaka noleh lan marani Indra. “Opo ndra? Ayo wis mulih wis sore”. Jaka ngejak Indra mulih amarga dino wis sore. Indra manut manut wae. Jaka lan Indra iki gedhe bareng, makane arek loro iki kaya mimi lan mintuna sing senengane runtang-runtung bareng. Arek loro iki yo sekolah ing sekolah sing elit ndek Kutha Bedah. Yaiku ing SMA 3 Kutha Bedah. “Arep numpak opo mlaku ae Ndra?”. Takon Jaka menyang Indra, nanging gak direspon ambek Indra. Indra malah ndelengi arek wadon mlaku ing sebrang dalan. Ndeleng koncone gak kethip, Jaka nyenggol lengene indra “He! Ditakoni malah ndeleng cah wadon yokpo toh ndra”. “Hehe, sepurane Jak. Aku ndeleng arek wadon kuwi. Ayu bamget aku kesengsem”. Omong Indra nuding cah wadon mau” “Oh, aku kenal arek iku. Jeneng e Mevally karo Rosa. Kanca sakkelasku”. “Iyo? Kapan kapan kenalno aku ya, ayo wis balik”...
Baca selengkapnya

Skandal Sandal

SKANDAL SANDAL Dening Alifian Nabila             Isuk iki, ibu wis mantun masak lalapan ugi jangan bening kesenengan Irman   kanggo sarapan. Bapak, lungguh ing ngarepan.. mirsani berita akeh bocah bocah enom kang nggawe kisruh ing masyarakat. “ Bu, napa jangane pun mateng?” Irman mlayu ing ngarepe lawang pawon karo nyedak ibune. “ Wis iki lo le.. sabar” Nggawa wakul ing meja makan. “Le, rene rene.. preian iki, kowe aja kakean dolan ae, delokken kae.. bocah bocah sak awakmu pada macak punk punk, digepukki warga” Bapak nyauti saka ruang tamu. “Inggih, pak.. kula dolan kale Tio mawon. Dewekke pun janjian kale kula jam sanga isuk”             Bapak, Ibu lan Irman sarapan sedaya, ugi crita crita babagan kelakuane bocah bocah jaman saiki. Irman lan kanca kancane pada prei skolah, amarga kakak kelase lagi nglaksanaake Ujian Nasional. Dewekke diwanti wanti ...
Baca selengkapnya